Showing posts with label Sevan Haneshian-Bedourian. Show all posts
Showing posts with label Sevan Haneshian-Bedourian. Show all posts

Saturday, November 21, 2015

Սեւան Հանէշեան-Պետուրեան: ԵՐԱԶԱՆՔԸ

Ծիլ առաւ երազանքը,
հոգւոյն խոր ալքերէ՞ն
ժպտուն թեւածումով,

Ապրումներէ՞ն անուշ ու դառն,
վիշտը ժպիտին միաձուլելով...

Միտքի անծիր սլացքներէ՞ն,
տիեզերքը շրջող, երազը շնչող...

Խոյանքներէ՞ն օրերու,
ապրումներուն ակունքով...

Թէ՞ պարզ ու սպիտակ բաղձանքէ մը,
որուն շաւիղն է ցայտուն...

Բոլոր երանգածիլերով
երազանքը մտքին
երդիքին մէջ չի մնար,
կը ժայթքէ պատերէն դուրս,
կը հաւաքէ կամքի ցոլքերը,
միգապատ շաւիղը կը լուսաւորէ
ու կը դառնայ կեանքին ապրումը։

Կեանքո՜վ շաւիղ կը բանայ
գալիք երազանքներուն։


Սեւան Հանէշեան-Պետուրեան



MUSINGS


Did all reverie sprout
from the deep surges of the soul
on the wing, smiling?

Melding sorrow and smile
from experiences sweet and sour…?

From the unfettered flights of fancy,
flipping the cosmos, respiring dreams…?

From the fleeting days
skimming the founts of countless forays…?

Or, from a simple, sallow desire
With a thrusting pathway…?

With burgeoning of colors galore,
the mind’s meandering
does not remain in the attic,
it erupts through the walls,
gathering the gleams of resolve
and throwing light on the fog-bound road,
becomes the very life of existence.

With life, it sprouts new pathways
for all future reverie.

Sevan Haneshian-Bedourian
Translated by Tatul Sonentz










Friday, November 20, 2015

Սեւան Հանէշեան-Պետուրեան: ՄԱՐՄՆԱՑՈՒՄ

Աշուն է։
Հասած եմ բնութեան մէջ,
ուր կանաչին մէջէն երանգներ կը ծլին
ու կեանքը գոյներո՜վ կը ցոլայ։

Հասած եմ խորհուրդին մէջ
ու կը փնտռեմ հին աշխարհը,
մանո՜ւկ հայեացքին
գաղտնիքները,
որոնք ապագայ առեղծուածին
ճանապարհը հիւսած էին
ու մտածումները,
որոնք կը թեւածէին
կեանքին բոլոր անկիւնները։

Խորհուրդին մէջէն
խորհուրդնե՜ր կը ծնին,
հին աշխարհը կը միանայ
խորհուրդին
բաղձանք մը ծիլ տալով։

Աշուն է…
Պա՞հն է կամրջումի,
Կամ հին ու նոր խորհուրդներու միացումի,
Կա՞մ նորաստեղծ երանգներով ընթացումի։

Նորահայեացքին մէջ կþարտացոլայ անցեալը
իր նո՜ւրբ երանգներով,
կեանքը մարմնացումն է խորհուրդին։

Սեւան Հանէշեան-Պետուրեան


INCARNATION

It is autumn.
I am here among nature,
where hues bud through greenery
and life radiates with colors.

I have entered the mystery
seeking the old creation –
the secrecy
of juvenile world’s observation
that had woven the itinerary
of the future hesitation
and the reverie
that sailed on
to all corners of creativity.

Through the mystery
mysteries are born,
the old world makes its entry
offering a budding wish
to the mystery.

It is autumn…
Is it the moment to construe,
or merging of mysteries old and new,
or a course of improvised hues?

The past reflects in the newly viewed
with its finely-tuned hues –
life is the incarnation of mystery.


Sevan Haneshian-Bedourian
Translated by Tatul Sonentz

Thursday, November 19, 2015

Introducing Sevan Haneshian-Bedourian

Sevan Haneshian- Bedourian was born in Kessab, Syria. She graduated from Ousoumnasirats Armenian High School in her town then received a Bachelor’s degree in Business Administration from Tishreen University. She also holds an Associate degree in Armenology from Karen Jeppe Armenian College in Aleppo.

Sevan was a member of the Armenian Syrian Writers Union. She moved to the United States with her husband Rev. Fr. Karekin Bedourian. 
They have two daughters and live in Orange County, CA.Sevan's poems have appeared in various Armenian newsletters, magazines and yearbooks: Yert, Aztag, Kantsasar, Gamar, Shavigh, Karoun, Narcis, Hayrenik and Asbarez.


ՄԱՅՐՈՒԹԻՒՆԸ
Սեւան Հանէշեան-Պետուրեան 

Լուռ է գիշերը…
Ակնախտիղ աստղերը կ՛աւետեն
ճշմարիտ երջանկութիւնը,
արտասուքը կը միաձուլուի ժպիտին
եւ աշխարհը կը նուագէ մեղեդին։

Ակնթարթ մը՝ անբիծ սիրտ մը
կը տրոփէ սրտի՛ն վրայ,
ակնթարթ մը՝ սէր մը
կ՛ողջագուրէ աշխարհը։

Հոգի՜ մըն է հոգիէ բխած,
կեանք մը՝ երկինքնե՜ր շաղկապած։
Կայծկլտացող զոյգ աչուկնե՜ր,
աստղերու ցոլանք՝ յոյս պարգեւող,
աստղերու պերճանք՝ հրճուանք սփռող։

Երկու մանր թաթիկնե՜ր
տիեզերքը գալարող։

Լուռ է գիշերը…
Լոյս մը անծիր կը շողայ հոգւոյն մէջ,
մայրութիւնը՝ քաղցրութիւնն է կեանքի,
մայրութիւնը՝ առեղծուածն է աշխարհին։

MOTHERHOOD 

Silent is the night… 
The dazzling stars herald
veritable delight and glee,
tears merge with smiles
and the world hums the melody.

For a mere moment a spotless heart
beats over the heart,
for a moment a pure affection
embraces all creation.

It is a soul surged from a soul,
A life entwining entire skies.

A pair of sparkling eyes,
offering hope and starlight,
spreading astral glory and delight.

Two tiny paws
cuddling the cosmos.

In the silent night…
An infinite light in each and every soul,
motherhood, wholesome and bright,
sweet enigma mystifying one and all.

Translated by Tatul Sonentz





Wednesday, September 22, 2010

Սեւան Հանէշեան Պետուրեան: ԱՂԹԱՄԱՐ


Երկինքէն ծորող շողը
պահ մը կը զարթնէ
ակունքը պատմութեան։

Երազ չէր,
որ կը տեսնէի աչքերուս առջեւ,
Վանայ լիճն ու Աղթամարը…։

Ահա նստեր եմ լճափիդ
մէկ ժայռին
ու ալիքներուդ սպիտակ
փրփրանքին մէջ
կը տեսնեմ պատկերները
թագաւորութիւններուդ,
ձեռագիրներուդ…
բայց՝ փրփրանքներ…։

Ահա կանգներ եմ Ս. Խաչիդ առջեւ
ու կը տեսնեմ ամբողջ տիեզերք մը,
ճաճանչող պատմութիւն մը,
սակայն՝ Ս. Խաչդ անխա՞չ…

Պատմութեան ակո՛ւնք,
քեզ հասնելու ճանապարհին
արտասո՞ւքս է աղի,
թէ՞ ջուրերը Վանայ։

Ու կը սկսիմ վազել
կղզիդ ի վեր…
կ’որոնեմ խաչքարդ,
Վանայ կեանքը
քար առ քար ապրելու…
Պիտի գտնե՛մ…։
Լո՜ւռ կ’ունկնդրեմ
կարապներուդ զրոյցը,
պիտի՛ հասկնամ։

Կ’ուզեմ ջուրերովդ պապակ
սիրտս յագեցնել,
պիտի՛ հասնիմ։

Ու քայլերս դէպի
պատմութեան ակունքը…
Վանայ աշխարհ,
Վանայ պատմութիւն,
Վանայ երազ։
                                  
                                           

                           Երէցկին Սեւան Հանէշեան Պետուրեան