Showing posts with label Nazeni Der Mikaelian. Show all posts
Showing posts with label Nazeni Der Mikaelian. Show all posts

Monday, September 14, 2015

Նազենի Տէր Միքայէլեան։ ՎԱՐԴԵՆԻՍ

Վարդենի՛ս աղուոր, լեցուն վարդերով
Շուքիդ տակ  նստած՝ լուսնակ գիշերով՝ 
Երազ հիւսեցի արծաթ թելերով,
Արծաթ թելերովծաղկի բոյրերով։

Գարունը   գնա՜ցտիաւր  ես հիմակ
Կմախք մը չորցած, լո՜ւռ ու գլխահակ.
Ու տերեւդ դեղնած , թերթերըդ ցամքած,
Յոգնած կը նային՝ աչքերն ինծի բաց։

Հատ մը վարդերէդ՝ թերթերով թաւիշ,
Պահեր եմ  գաղտնիխորքը  դարակիս. 
Բիծերով նաշխուն,   գիծերով   թագուն. 
Որոնք կր խօսինինծի  օրն ի բուն։

Ձմեոը կ՚անցնի՜, կուգայ  նոր գարուն
Կը ժպտի՜ս  նորէն , վարդենիս եւ դուն
Ու մենք քով քովի կ՚երազենք նորէն
Երագներ աղուորերագ նկարէն

Քեգի  նոր  վարդերինծի  նոր  իղձեր
Նոր նոր տենջանքներ, նոր արշալոյսներ
Երկինքներ  կապոյտ, շողեր  արեւի
Հոգւոյս   չափ  անմեղսրտիս չափ բարի:



Nazénie Der Mikaélian

Née à Arapkir, ville d'Arménie, Mlle Der Mikaélian 
est la plus jeune de nos poétesses. Comme une rose 
de Chiraz, son âme délicate et nostalgique est toute 
imprégnée des parfums d'Orient. Elle a publié en 1927, 
à New-York, un beau recueil, « Les Lis », qui a été 
favorablement accueilli par nos cercles littéraires.

A mon rosier

Mon beau rosier chargé de roses, 
Assise sous ton ombre, à la nuit étoilée, 
J'ai tissé des rêves par des fils d'argent, 
Par des fils d'argent, aux parfums de fleurs.

Le printemps n'est plus.  Comme un frêle squelette,
Tu parais courbé, triste, silencieux:
Et tes pétales fanés, tes feuilles desséchées
Me regardent, hélas ! mélancoliquement...

Mais je cache, discrète, au fond de mon tiroir, 
Une seule de tes roses, avec ses feuilles de velours, 
Avec ses taches vermeilles et ses lignes délicates, 
Qui parle à mon cœur un secret charmant.

L'hiver va passer ; au nouveau printemps 
Tu souriras bientôt, ô mon rosier ! 
Et nous allons faire encore côte à côte, 
Des rêves caressants, des rêves délicieux.

Les nouvelles roses pour toi, les nouveaux désirs pour moi :
O tendresses liliales, aurores radieuses,
Ciels bleus et clairs, rayons du soleil,
Purs comme mon cœur, innocents comme mon âme !

Sunday, September 13, 2015

Նազենի Տէր Միքայէլեան։ Մո՛ւթ ու Լո՜յս

Թո՛ղ  դիտէ  աչխարհ աչքով Արգոսի 
Մեր ու ձեր լոյսերն անա՛րգ թշնամի. 
Թռիչքը Հայուն քու մութին  դիմաց
Քեզ մեր վըրէժին սեւին է գամած։

Մեր հայաշխարհն է  ադամանդ  շողակ
Հոն  Կը սաւառնին աչխատանք ու կամք
Հնձան ու հնձուոր ըմպեր են արեւ
Փա՜ռք իր որոշման, վերե՜լք յարատեւ։

Շղթայազերծուեր մե՛ր սարն ալ տիտան 
Նա վայել է մեզ, սպիտակ է ան
Դուք հազար Ներոն, մենք անմեղ նոխազ
Անուննիգ ջնջուերՄե՛նք ըլլանք անհաս։



Նազենի Տէր Միքայէլեան, «Ոսկեմատեան» Փարիզ 1961, Imprimerie Araxe

Saturday, September 12, 2015

Նազենի Տէր Միքայէլեան։ ԶԱՐԹՕՆՔ

Արթնցէ՛ք Հայեր , արթնցէ՛ք ընդոստ
Հրգեհ կայ ,  հրդե՜հ,
Ձայնեցէք չորս դին
Մանկիկներ  կ՛այրին.
Մանկիկներ Հայուն, հայոց լեզուին հետ,
Խարոյկն է բարձր ու հագարթեւեան,
Օտար  աչքին  դէմ
Շարժանկարի սլատկեր մըն է լոկ
Տօնավաճառի բա՜րձր  շահաստան.
Տեսէ՛ք հաց կուտան  մեր աՆուան  փոխան,
Հայաստանն է լոկ  երկինքն  Յարութեան։

Վարդն  է Ռօզ դարձեր ու Յակոբը  Ժագ 
Օտար զոյգ թեւեր  գգուանքով համակ 
Փայլուն լոյսերու տակ մեզ կը տանին
Համբաւ եւ քսակ կը պարարտանան
Ուրացումն է լոկ նոր դարուն պաշտպան
Մեռի՛ր հայ  անունթո՛ղ ես բարձրանամ։

Անուշ հայրենիք, իմ լոյս Հայաստան 
Հասիր ըշտապով ու սա ծովամոյն 
Հայերուն տուր  լաստ 
Խոր գիտակցութեան 
Արագ շարժումը
Ելոյթը  հրաշք։



Նազենի Տէր Միքայէլեան, «Ոսկեմատեան» Փարիզ 1961, Imprimerie Araxe

Friday, September 11, 2015

Գիրք մը ու հեղինակ մը՝ Նազենի Տէր Միքայէլեան « Ոսկեմատեան»

















Նազենի Տէր Միքայէլեան ծնած է Արաբկիր։ Իր « Ոսկեմատեան» կամ Վարդենիք Երկրորդ գիրքը տպուած է Փարիզ 1961-ին ու իր վերջին գիրքն է ըստ մեր պրպտումներուն։

Հարիւրէ աւելի էջեր կը ներկայացնեն արդէն հմուտ ու հասուն բանաստեղծ մը։

Սեպտեմբեր ամսուն ընթացքին պիտի ներկայացնենք մի քանի քերթուածներ իր գրքերէն։

Բարի վայելում։

ԼԳ