Sunday, January 05, 2014

Վահան Թէքէեան։ Կ՛անձրեւէ տղաս…


Կ՛անձրևէ, տղա՛ս... Աշունը թաց է,
Թաց աչքերուն պէս խեղճ խաբուած սիրոյն...։
Պատուհանն ու դուռը գնա գոցէ՛
Եւ դէմըս եկուր նստիլ վեհագոյն

Լռութեան մը մէջ...։ Կ՛անձրևէ տղա՛ս...։
Կ՛անձրևէ՞ երբեմն հոգիիդ մէջ ալ,
Կը մըսի՞ սիրտըդ, և կը դողդըղա՞ս`
Խորհելով պայծառ արևին անցեալ,

Դրան մը ներքև գո՜ց ճակատագրին...։
Բայց կու լաս, տղա'ս... Մութին մէջ յանկարծ
Ծանր արցունքներ աչքէդ կը գլորին...։

Լա՛ց անմեղութեան արցունքը անդարձ,
Լա՛ց չգիտնալով, խեղճ, անգէ՛տ տղաս,
Խե՜ղճ որսը կեանքին, ա՜հ, լա՛ց, որ մեծնաս...։


IT RAINS, MY SON…
 
It rains, my son Autumn is wet,
Wet as the eyes of a sad deceived love
Go, shut the window and the door
And come sit beside me in stately
 
Silence It is raining, my son
Does it at times rain in your soul as well?
Does your heart feel cold and do you shiver
Thinking of the bygone bright sunshine
 
Now beyond the shut door of dire fate?
But, you cry, my son In the dusk, sudden
Heavy tears tumble down your eyes
 
Cry the unredeemable tears of innocence,
Cry oblivious, my sad unaware son,
You poor prey of life Cry to grow up
 
……………………Vahan Tekeyan
Translated by Tatul Sonentz

No comments: