Sunday, April 15, 2012

Արփիար Տէր Մարգարեան։Ծաղկեպսակը

Կեանքէս անաստղ ու խուսափուկ
Փունջ մը ծաղիկ միայն մնաց
Իբր յիշատակ մը մշտայոյզ.

Վարդ մը կարմիր, որ ունի փուշ,
Կ՛արիւնի միշտ հոգիս խռոված,
Փերթերն անոր նուրբ ու քնքոյշ
Սպեղանի կ՛ըլլան հոգւոյս,
Ու կը ծածկեն վէրքս անբոյժ։


Ադամանդէ ցօղը փունջին,
Փովակերպուած արցունքէն իմ,
Կու տայ սնունդ, թարմ, անսպառ
Հոգեվար ու անարեւ  իմ ծեր սիրտին,
Որ յետ մահու կը վերապրի
Անմահութեան իղձովն առլի,
Որ կը ձգտի ու չի հասնիր,
Գահին թափուր, անթագակիր։


Յիշատակի փունջը կեանքիս,
Ծաղկեպսակն ըլլայ պիտի
Հանգչած մարմնոյս, մինչ իմ հոգիս
Տենդ մը ունի վաժ կարօտի։






Արփիար Տէր Մարգարեան, Արձագանգ եւ անցորդը, Ստանպուլ : Արաս , 2006




 




Արփիար Տէր Մարգարեան
(1889-1970)

No comments: