Սոնա Վան։ Կենսագրություն

Պապս… 
քահանա էր


նա 
Աստծուն
հավատում էր
առավոտյան
ժամը իննից
մինչեւ
երեկոյան
ժամը վեցը


իսկ վեցից հետո՝
հանգստանում էր


հայրս…
ֆիզիկոս էր


նա
իննից վեցը հերքուն էր
Աստծուն
իսկ վեցից հետո
գաղտնի
հավատում


հորաքույրս
բոլոր
սիրային
նամակները իր
պահում էր
մաշված
Ավետարանում
հայտնությունների
հերթականությամբ
նա
ընթերցում էր
Աստծո խոսքը
եւ նամակները
դեմքի
միեւնույն
արտահայտությամբ
եւ
երկուսին էլ
նա
հավատում էր
միայն… կիսով չափ


հենվելով
նրա
ստեղծվածային
ժպիտի վրա
(բանալու անցքից)
դժվար էր ասել
թե
հորաքույրս
ու՞մ էր նախընտրում
փրկության
համար… այդ օրը


մայրս
(քիչ էր մնացել
որ մոռանայի)
ժամանակ չուներ
հավատալու
կամ
չհավատալու
նա միշտ զբաղված էր
ոչնչից
ինչ-որ բան
արարելով
մայրս միշտ լուռ էր
ես…


ժառանգել եմ պապիս
ցերեկհավատությունը
հորս իրիկնահավատությունը
հորաքրոջս ժպիտը
եւ մորս ձեռքերը


***


ֆիցիկոս հայրս
լուրջ հավատում էր
Քրիստոսի
փարախում ծնված լինելու
պատմությանը


հայրս ասում էր
որ
սովորաբար
ճիշտ են դուրս գալիս
անհեթեթ թվացող
պատմութիւնները
քանզի ոչ մեկը
(հայրս ասում էր)
իրեն թույլ չէր տա


այն հորինելու
կարեկցանքով էր
հայրս միշտ խոսում
Հովսեփի մասին
ֆիզիկոս հայրս
հրաշքների էր
հավատում նաեւ


մայրս
հրա՜շք էր




AUTOBIOGRAPHY

My grandfather 
was a minister,
He believed in 
God from 9 to 6.
At night he 
would rest.

My father was 
a physicist. From 
9 to 6 he ignored 
God. After 6 
he secretly believed.

My aunt kept all 
her love letters
in her Bible. And 
read them both with 
the same rapt look.
Watching her through 
the keyhole I couldn't 
tell which rememption 
she preferred.

I almost forgot 
to mention my mother.
She was too busy 
to believe or not.
She was too busy 
making things, baking 
all day long.

My father, the physicist 
believed in Christ's 
manger birth. He said 
most ridiculous stories 
were true because
no one would make up 
such stuff. He also 
believed in miracles,
For instance Mother.

Father always said 
she was a miracle and 
had made us all from dough.

by Sona Van
This excerpt translated by Diana Der-Hovanessian


Contemporary Armenian Poetry, Edited by Diana Der-Hovanessian. Published by The Writer's Union Publishing house, Yerevan 2006.