Monday, January 17, 2011

Էդուարդ Հարենց: [Այդ կարմիր օրը]


Այդ կարմիր օրը
Մուսայիս դեռ հեթանոս տատերը,

Դռնփակ գաղտնի քվեարկությամբ,

Որոշել էին,

Որ ինն ամիս անց

Բակունցյան միրհավների երգի ներքո
պիտի լույս տեսնի

Բանաստե´ղծը իրենց թոռան:

Եվ որովհետև աստվածավախ էին,

Ուստի որոշեցին

Դրախտի ծառերից

Ոչ մի ֆիզիկոսի գլխին կաթուկ տված

Վերջին խնձորը–

Խնամքով թաքցնել մորս փեշի տակ…



Ութսունմեկի օգոստոսին–

Հայրս թթի օղի էր քաշում…


© Eduard Harents, 2011. Reprinted here by kind permission of the author.

No comments: