ՌՈՒԲԷՆ ՍԵՒԱԿ: ԱՍՊԵՏԻՆ ԵՐԳԸ
Ճերմակ ձին է թամբեր, տեսէք,
Ոսկի թամբին վրայ կանգնած սէգ
Լռին կþերթայ ասպետն, ըսէք,
Ասպետը սէգ դէպ ո՞ւր կþերթայ։
Կը խրոխտայ վէս ձին՝ կոյսի պէս.
Արշալոյս է, ծաղկի հանդէս,
Հազար թռչներ կþերգեն անտես,
Ասպետն, ըսէք, դէպ ո՞ւր կþերթայ։
Հետեւորդներն ո՞ւր են աղուոր,
Ռազմի՞ կþերթայ ան ահաւոր.
Ոչ, իր սրտէն վիրաւոր,
Ասպետն, ըսէք, դէպ ո՞ւր կþերթայ։
Ահա հասաւ ժայռին գագաթ,
Դէմքը ծածկեց ձեռքով երկաթ,
Խոյացաւ վար ձին խանդակաթ,
Ասպետը սէգ՝ մահուան կ՛երթայ...:
No comments:
Post a Comment