Narine Karamyan: Trio of poems

Click here to hear a trio of short poems read by the author, Narine Karamyan.

Հարցին պատասխան /Ա.Մ./

Հետո, երբ նորից հոգի կդառնանք,

Չէ որ չեմ կարող դիպչել ձեռքերով`

Հարազատ հոգի,

Մարմնավորված

Արյունով-մսով:

Հենց այդ պատճառով,

Երբ հանդիպում եմ,

ՈՒզում եմ գրկել,

Մաշկով շոշափել,

Ձեռքերով դիպչել –

Քանի դեռ կարող եմ:

3/19/05

* * *

Մատներ սեղմված բռունցքիս մեջ,

Հաճախ սառած, փոքրուց ի վեր:

ՈՒժը քիչ-քիչ է կուտակվում,

Իսկ ջերմությունը` արյունում:

Բութերը` վեր, սեղմված մատներ:

Փոքրուց սեղմում եմ բռունցքներ:

28/04/2005

* * *

Դու` իմ կտոր,

Դու` իմ մասնիկ:

Իմ աշխարհի

Շիտակ ընկեր:

ՈՒ ես էլ քոնը

Առ հավետ:

Իմ սիրասուն

Արև-լուսին,

Իմ խենթ-խելառ,

Դու իմ խելոք,

Իմ իմաստուն,

Համբերատար,

Իմ աննման,

Միակ որդի:

Դու իմ հոգի,

Լուսնյակ-արև:

Ամենամեծ

Աստծո պարգև:

18/05/05

Copyright Narine Karamyan

***
Answer to Question (A.M.)

And when we become spirits again,

I won’t be able to touch you with hands:

A twin-soul,

Embodied

In blood and flesh.

For that very reason

When we meet

I want to hug you,

With skin to sense you,

With hands to touch you –

As long as I can.

3/19/05

Finger and thumbs

Fingers as one pressed in my fist,

Since childhood - often cold.

Little by little force accumulates,

Like temperature – in the blood.

My thumbs – up and fingers pressed.

Since childhood – my fingers in fists.

28/04/2005

***

You are my part,

You are my piece,

Sincere friend

Of this world,

As I am yours

Forever.

You’re my beloved

The-Sun-the-Moon,

My head-lost crazy

Smartly clever,

My endless wise,

My tolerant,

My incredible

Solely son.

You are my soul,

The-Moon-the-Sun,

The biggest gift

Of Lord.

18/05/05

Translated by the author